به پائیز سوگند

من از عمق خاطراتت اومدم....
من از قطره قطره های اشکت اومدم....
من از زمین و آسمونت...
از نگاه گرم مهربونت...
من از عمق دلگیر شب ها...
و از روزگار سختت اومدم...
من یعنی مرد پائیز و بارون...
چتر ،سیگار ،پیاده ،داغون...
من یعنی یه تخت پاره...
رو موج بلند حماقت هام...
روزی که رفتی برای زایمان...
من افتادم از درخت...
سبز بودم اون روز...
ولی حالا تو خزون زمون...
میون این همه گریه و خون...
خشکیدم و زرد شدم و پائیز...